Układanie przez fachowca płytek

Z pewnością nie raz zastanawiałeś się, jak się układa płytki ceramiczne. Lepiej zlecać to fachowcowi, czy może spróbować podjąć się samemu... Na szczęście postęp technologiczny dotyczy różnych branż, i tak np. na rynku pojawił się ostatnio program komputerowy wspierający układanie płytek ceramicznych. Taki program umożliwia właściwie nieograniczone możliwości zaprojektowania pomieszczenia z użyciem płytek ceramicznych. Od nieskomplikowanego umieszczania płytek ceramicznych na ścianie, po tworzenie układów z uwzględnieniem konkretnych kolekcji płytek ceramicznych oraz elementów dekoracji. Program umożliwia wyszukiwanie płytek oraz elementów odnosząc się do zadanych mu kryteriów. Co ponadto daje program? Oto niektóre z funkcji: szybki dostęp do listy płytek z kolekcji Paradyż, układanie płytek za pomocą metody przeciągnij i upuść, układanie płytek na powierzchni ściany, nakładanie płytek na wszelkie miejsca w całym pomieszczeniu w tym ściany ukośne, cokoły, podesty, wnęki, nakładanie płytek, zarówno poziomo jak i pionowo, wstawianie płytek pojedynczo na ścianę lub podłogę, układy tworzone pod dowolnym kątem, układy mieszane i naprzemienne, podział płaszczyzn na kolumny i rzędy automatycznie, ręczny lub automatyczny sposób układania płytek, uwzględnienie cięcia płytek Paradyż, uwzględnianie różnej fugi, i inne.

Układanie płytek

Układanie płytek ceramicznych nie jest bardzo trudne, można więc zrobić to na własną rękę. Oczywiście należy robić to starannie, zachować dokładność i kierować się pewnymi wskazówkami. Istnieją 3 najpopularniejsze sposoby układania płytek. Pierwsza z nich polega na przyklejaniu płytek na podłoża za pomocą specjalnej zaprawy klejowej nakładanej packą. Druga jest tzw. "metoda wibracyjna" stosowana przy układaniu płytek na dużych powierzchniach. Układane płytki są większe i grubsze o standardowych . Przykleja się je na zaprawę cementową pokrytą warstwą szczepną. Daje to gwarancję uzyskania równej powierzchni i lepszego przylegania płytek do zaprawy w celu uzyskania większej wytrzymałości. Trzecią metodą jest mocowanie mechaniczne za pomocą kotw. Stosowane jest na elewacjach budynków. Używane są duże płytki, a konkretnie od 30x60cm do 60x120cm. Technologia wentylowa nie może być jednak stosowana wszędzie. Klejone elewacje przy wysokich budynkach stwarzają niebezpieczeństwo odpadnięcia płytek w przypadku przemarznięcia elewacji, jednak w krajach gdzie klimat jest gorący maksymalne wysokości, na których wykonywane są takie elewacje sięgają 50 pięter.

Glazura

Płytki ceramiczne, powszechnie zwane glazurą, produkowane są zazwyczaj z mieszaniny glin, krzemionki oraz barwników. Po odpowiednim przygotowaniu wypala się je w wysokiej temperaturze. Zależnie od rodzaju, trwałości, kolorów i szkliwienia (błyszczące lub matowe) są wykorzystywane w wykładaniu powierzchni ściennych w różnych pomieszczeniach mieszkalnych i na zewnątrz. W zależności od rodzaju czynników na jaki będą narażone dopieramy je odpowiednio do pomieszczenia. Na podłogę układamy terakotę, na ścianach glazurę (cieńsza od terakoty i bardziej kruchą). W miejscach, gdzie okładzina jest narażona na działanie szkodliwych czynników układamy gres nieszkliwiony, który jest odporny na ścieranie i mało nasiąkliwy. Gres porcelanowy układamy głownie w celach ozdobnych, zarówno na podłogę jak i ścianę, zazwyczaj jest szkliwiony i ma większą odporność na złamania niż tradycyjna terakota czy glazura. Klinkier to płytki w różnych kolorach o niewymiarowych (niestandardowych) polach powierzchni. Cotto to płytki w czerwonym kolorze i o porowatej powierzchni, niektóre z nich są mało odporne na uderzenia. Do przytwierdzenia płytek do powierzchni najczęściej używa się specjalnych klejów.